Laurent Fignon były francuski kolarz szosowy. W latach 1983 i 1984 wygrał Tour de France i Giro w 1989 roku. Zmarł 31 sierpnia 2010 roku.
Laurent Fignon urodził się 12 sierpnia 1960 r. w Paryżu. W kolarskim peletonie znany jako Profesor, chyba dlatego, że poza sportem dbał również o wykształcenie (studiował weterynarię). Jego znakiem rozpoznawczym były okulary i długie blond włosy. Karierę kolarską zaczynał od wyścigów amatorskich, dostał się również do reprezentacji Francji na Wyścig Pokoju w roku 1981 – zajął wtedy 32. miejsce.
Pierwszy profesjonalny kontrakt podpisał z zespołem Renault-Elf w roku 1982. Już rok później, jako 23-latek wygrał Tour de France. Dokonał rzeczy niebywałej: pokonał czterokrotnego zwycięzcę – Bernarda Hinaulta. A rok później swój wyczyn powtórzył. Po krótkiej przerwie spowodowaną chorobą powrócił do ścigania się w 1986, podpisał kontrakt z Système U.
Już w 1989 r. znów zapisał się na kartach historii kolarstwa. Po pasjonującej walce, która trzymała w napięciu całą Francję, przegrał Wielką Pętlę z amerykańskim Kowbojem, Gregiem LeMondem o słynne 8 sekund. LeMond zdobył koszulkę lidera na 5. etapie, Fignon odebrał mu ją na etapie 10., po czym na dwa dni odzyskał ją znowu LeMond na etapie 15. Jednak na etapie 17. to znów Fignon nosił 'maillot jaune’. Odstęp między nimi nigdy nie wynosił więcej niż 1 minuta w klasyfikacji generalnej. Zwycięstwo zostało rozstrzygnięte dopiero na ostatnim etapie – jazdy indywidualnej na czas. Fignon miał 50 sekund przewagi. LeMond wygrał ostatni etap z przewagą 58 sekund nad Fignonem i dało mu to 8 sekund przewagi w klasyfikacji generalnej.
Obok sukcesów w Tour de France, Fignon wygrał także Giro d’Italia w 1989, jak również odnosił liczne sukcesy w jednodniowych klasykach. Wygrał dwa razy Mediolan – San Remo, w 1988 i 1989 r. Międzynarodowe Kryterium (1982, 1990), mistrzostwo Francji (1984), Walońska Strzała (1986), Paryż – Camembert (1988), Trofeo Baracchi (1989), Grand Prix Baden – Baden, Wielką Nagrodę Narodów (1989). Wygrał również Wyścig Dookoła Sycylii (1985), Wyścig Dookoła Holandii (1989) i na zakończenie kariery sportowej – Wyścig Dookoła Meksyku (1993).
Po zakończeniu kariery sportowej zajmował się komentowaniem wyścigów kolarskich dla telewizji francuskiej, był ekspertem podczas TdF w 2009 i 2010 roku. Zmarł w wyniku choroby nowotworowej 31 sierpnia 2010.
Bibliografia:
Bogdan Tuszyński, Wyścig Pokoju. 1948-1988, Warszawa 1989.
Bogdan Tuszyński, Złota Księga Kolarstwa Światowego, Warszawa 2000.
Galopente
